|
|
 |
|
 |
|
 SRPSKA DIJASPORA U FRANCUSKOJ |
|
Ovde mozete ostaviti vase oglase linkove novosti itd . Vi samo napisete i posaljete ja cu ih aktivirati za maximum 24h .
http://radioporodin.free.fr/data/newssr.xml
saradnja za izgradnju doma za stare
- saracnada
01/08/2008 @ 14:17 | Radim u Subotici u gerentoloskom centru, zelje mi je da otvorim dom ako ste sami i zelite isto udruzimo se.Srdacan pozdrav.
|
SRPSKA DIJASPORA U FRANCUSKOJ
-
02/06/2007 @ 21:26 | Kao i druge, i srpska dijaspora u Francuskoj ima svoj istroijat. Prva doseljavanja, ako ne računamo ranija vremena srednjeg i novog veka, datiraju iz 19-og veka. U vreme naglog razvoja evropske železnice, u Francusku su masovno najpre pristigli železnički radnici. A kako se kod ekonomskih emigracija zanatska i radnička zanimanja nastavljaju i lepe jedna na drugu, to su za ovima, u većem broju, pristigli i opančari. Ponuda njihovog proizvoda - opanaka - mogla je u Evropi biti samo egzotična egzibicija, pa su se ove zanatlije, prelazeći u majstore kožne glanterije i sedlare, našle na ivici egzistencije. No, na razmeđu 19. i 20. veka, ratovima bogata Evropa, posebno Prvi veliki rat , te pojava velikog broja invalida i rekovalescenata, ponudiće majstorima-opančarima Srbima novo preživljavanje, ako se prekvalifikuju u obućare za izradu uglavnom vojnih cipela i obuće. I danas se u ateljejima za izradu pomagala i ortopedskih cipela, naročito oko Belvila i trga Plas de fem, mogu sresti potomci tih majstora obućara i opančara koji su pristizali uglavnom iz Svilajnca i okoline. Pri pažljivom posmatranju proizvoda tih ateljea, može se uočiti da se zanatska umešnost u radu sačuvala u srpskoj tradiciji izrade, koja se nije nikada oglušivala o estetske principe. Novo vreme i novi prostor potisli su stare folklorne elemente, ali su ostali neizbrisivi potezi majstora koji se graniče sa umetnošću. Ti savremeni pariski obućari zaboravili su, možda, srpski jezik, ali potezi ruku u korišćenju bode i šila, dva osnovna opančarsko-obućarska alata - nisu se zaboravili. Oni su se, učenjem starih zanata, verno prenosili. Od svih zanatlija najbolje su preživeli krojačim koji su u drugoj polovini 20-og veka bili zapaženi deo pariskog pomodnog života i koji su stigli do otvaranja svojih konfekcijskih ateljea.
Jači talas doseljavanja, zatim, osetio se šezdesetih godina 20-og veka, kad pristiže veliki broj srpskih arhitekata, i talas na razmeđu 20-og i 21. veka, zbog novih ratova na tlu Jugoslavije, kojoj su se sticajem političkih okolnosti u samoj njoj, ali i zbog nemarnog odnosa velikih sila prema tome, namestili posle dva svetska, i novi ratovi, oglašeni sramotom, al se ne reče čijom. To je dovelo do odlivanja još većeg broja ljudi iz Srbije, naročito mladih i obrazovanih.
Danas Srpska zajednica u Francuskoj ima svoje slojevito društvo u svim segmentima ljudi, i po obrazovanju i po političkoj pripadnosti, bolje reći, po gledanju na život i svet. Ta šarolikost društva, a posebno lako stupanje u mešovite brakove sa drugim nacijama, uslovila je uspostavljanje obrazovno-kulturnog i školskog sistema, kao i establišmenta religijske pripadnosti nad kojom se nalazi krovna pravoslavna institucija - pravoslavni hram Sveti Sava, kao ogranak zapadnoevropske eparhije. Građansko društveno uređenje sprovedeno je po klubovima, udruženjima i kulturno-umetničkim društvima, kojih ima na desetine, i koji dejstvuju po zakonu iz 901.god.
Politički život građana konvenira onom u matici, pa, sa dobijanjem prava glasa, ne može se reći da su matica i dijaspora dva jednooka tela, već da je to jedno telo sa dva oka, od kojih svako bolje vidi ono što mu je i od srca bliže. Sazrevanjem političke svesti građana ove zajednice, početkom 21-og veka uspostavljena je, sa Milisavom Aleksićem kao predsednikom Skupština dijaspore Srba u Francuskoj, zahvaljujući kojoj građani mogu dejstvovati sa osećanjem većeg prava, ali i obaveze, u odnosu na maticu, što sijasporu čini bližom matici.
Boravak velikog broja obdarenih umetnika srpskog porekla, inače sklonih slikarskoj veštini, na prostoru svetske umetničke baštine, dakle u Parizu, doveo je do razvijanja i postvarivanja velikog broja talenata i njihovog prerastanja u svetski poznate individue, a što je po broju aktera ispred književnosti i muzike.
Ipak, kad kažemo rasejanje našeg naroda, tu najpre mislimo na široku masu, koja je i u najtežim trenucima zameranja domaćina prema njoj, u času podržavanja rasturanja i bombardovanja njene matice, ostala dostojanstvena i verna okvirima tradicionalnog duha čestitosti i patrijarhalnog poštenja, koji nisu dozvolili da se osvetničkim i terorističkim aktivnostima naruši svetli i plemeniti lik otaca naših, koji su iznedrili i očuuvali srpski narod kroz njegovu tešku i malo pravednu istoriju.
|
|
 |
|
 |
|
|
1335 clana
Na vrh